Shoqëria mes Elinarës dhe Frederikut duket se ka pësuar krisje, dhe ata nuk kanë më të njëjtin mendim pozitiv për njëri-tjetrin. Elinara pretendon se një pjatë e palarë është bërë shkak që marrëdhënia të kriset dhe Frederiku të nxjerrë në pah anën e tij më të errët. Por Frederiku në anën tjetër pretendon se me sjelljen e tij ai bën humor, dhe se nuk është faji i tij që nga ana tjetër nuk kuptohet. Pjesë nga biseda: Elinara: Jam pak e prekur nga kjo gjë. Ka disa ditë që ka nisur kjo përplasje e pakutimptë. Që ditën e ditëlindjes time. Luana: Nga çfarë nisi? Elinara: Nga një pjatë, unë atë ditë kisha ditëlindjen. Por më duket një gjë e vogël të kapesh për një pjatë. Nuk do e bëj kaq të madhe. Nuk e di çfarë ka Frederiku me mua. Me gjithë respektin e amdh që kam, po lutesha që mos e nxirrnit këtë gjë që ndodhi mes nesh. Unë i kam dhënë mirësi frederikut, por ja që mirësia tu ktheka në dobësi, në tone makiaveliste. Ndiej keqardhje për karakterin që shfaq ai. Luana: Frederik? Frederiku: Domthënë i varfri unë. Ne vendosëm të lanim pjatat e veta. Atë ditë meqë Elinara ishte e fundit, i thashë pse e le pjatën aty. Luana: A nisi vërtetë nga pjata. Elinara: Unë preferoj që më tepër t’i vuaj gjërat vetë se të nxjerr dikë tjetër keq. Mbase nisi atë ditë që unë ngatërrova emrin e babait të Zhakut, por unë se bëra qëllimisht. Por sjellja ka qenë e tejkaluar. Njëherë në Primen e kaluar njëherë tani, do të kapet qëllimisht. E kam pritur nga Alba, nga Ylli se janë më të vegjël, por nga Frederiku nuk e kam pritur. Babai im thoshte me një njeri që pretendon se i di të gjtiha argumentin më mirë mbylle. Frederiku: Nëse një karakter është shumë i brishtë dhe vjen në valle të egër dhe kërkon mëshirë. Unë bëj humor, po ajo s’do ta kuptojë. Rëndësi ka që pjata u la prej të tjerëve. Mund të më thoshte ma laj ti pjatën. Elinara: Humori i Frederikut derivon në ofendime. Megjithatë është një publik i tërë që i ka parë. Frederiku: Unë bëj humor, dhe e mabj humorin aty ku e lashë. Kastro: Unë nuk mendoj se Elinara ka kërkuar mëshirë. Ajo ka qenë më shumë seç duhet vetja e saj. Mirësia e saj është marrë për dobësi. Frederiku nga ana tjetër jeton në dy realitete, i pari si ai ka vendosur t’i shohë të tjetër, dhe i dyti si të tjerët e shohin atë. Frederiku i përket shprehjes bëni si them unë, por mos bëni si bëj unë. Të dy jeni mbi 100 vjeç dhe shihni çfarë debati krijoni.