Në fermë mëngjesi ka rënë. Të parët që zgjojnë janë gjithmonë fakirët me energji për të përballuar sfidat e çdo dite. Erandi është i pari i cili del nga krevat dhe qëndron në oborrit të fakirëve.

Ndërkohë, fermeri, i cili ka një rutinë të rregullt çdo ditë, është duke kënduar ndërsa fillon punën e tij. Nga ana tjetër, Andueli dhe Elinara janë ende në gjumë, duke shtyrë momentin e zgjohet. Në shtëpinë e fakirit mbërrin , Andrea, kryefermeri i javës.

Kryefermeri direkt nis me zgjimin e fakirëve të cilët janë ende në gjumë si edhe ndan detyrat përkatëse për secilin. Në fillim dy fakirët Andueli dhe Elinara e kishin me përtes zgjimin por më vonë fermerët u nisëm për t’u bërë gati për punët që i presin në stallat e fermës.

Ernadi ka shkuar përsëri pranë Elinarës dhe Anduelit që dukshëm mëngjesin e sotëm nuk kanë  dëshirë të zgjohen duke ju thënë fjalë “zgjohu arush”, “zgjohu keci”. Më në fund të dy fakirët zgjohen dhe fillojnë rutinën e tyre të mëngjesi.

Ernadi i është kthyer kryefermerit duke i thënë “ se përse nuk i re derës kur hyre”. Andrea i’u kundërpërgjigj duke thënë se përse nuk jeni zgjuar për punët unë i kam ndarë për sot. Menjëherë fakirët nisen drejt stallava atje ku i presin edhe kafshët.