Në fermë dita vijon me ritëm të qëndrueshëm, teksa fermerët mbeten të angazhuar në kryerjen e detyrave të përditshme. Puna nuk ka të ndalur dhe secili prej fermerëve po kontribuon me përkushtim në mirëmbajtjen e ambientit dhe kujdesin ndaj kafshëve.

Andueli, si kryefermeri i javës, është marrë kryesisht me mbikëqyrjen e përgjithshme të punëve. Ai është parë duke monitoruar ecurinë e detyrave dhe duke dhënë udhëzime të qarta për të siguruar që gjithçka të funksionojë siç duhet. Në një moment të veçantë, ai i drejtohet Nenës me fjalët: “Puna vazhdon…”, një fjali që u interpretua si një shenjë paqeje pas ditëve të para të mbushura me tension dhe keqkuptime mes dy fermerëve.

Më vonë, Andueli është rikthyer në fermë dhe ka filluar të krijojë një hapësirë të veçantë në pianon e fermës një vend që duket se e lidh emocionalisht me atmosferën. I njohur për dashurinë e tij ndaj muzikës, Andueli nuk ka nguruar të tregojë këtë anë të tij edhe gjatë qëndrimit në fermë. Ai ka interpretuar disa pjesë të thjeshta, duke sjellë qetësi dhe një frymë pozitive.